Bu kadar mı? Diyordun

Bu kadar mı? Sevgin

Ya sen ne sandın seni sevdiğimi mi?

Kız kızmıştı telefon başında

Bir şey söylemedi.Ağlıyordu sessizce

Bir ara delikanlı kızın hıçkırdığını duydu.

"Ne o niye konuşmuyorsun? Yoksa ağlıyormusun?

Ben bıraktım diye mi ağlıyorsun? değer mi?

Olsun bu da geçer."

Senin ayrıldığını söyleriz benim için fark etmez

Bardağı taşıran bu son söylediğine kız dayanamadı.

"Anlamadın mı?Serserim"

Sen yada ben ne fark edr

Ayrıldığımıza ağlıyorum, sana senin acınacak halina!"

Delikanlı sustu.

Oysa genç kız bunları söylerken hala seviyordu.

Daha öncede sevmişti, sevecekti.

Ama yapacak bir şey yoktu.

bu sözlerin karşısında direnen gururu sandı.

Gurur ve sevgi ne kadar ters iki kelime

Ve sonunda sevgi ağır bastı.

Telefonu kapatırken;

Delikanlı soğuk bir "ELVEDA"

Genç kız ise gururunu ayaklar altına alarak

Son bir defa

"SENİ SEVİYORUM" dedi.

Telefonu kapatınca delikanlı düşündü.

Niye yapmıştı.

Oysa o da seviyordu, ve

Sevdiğini itiraf etmek için tekrar aradı.

Ama geç kalmıştı.

Telefon cevap vermeyince genç kızın evine gitti.

Kalabalıktı, şaşırdı ve acı sela sesiyle irkildi.

İçeriden ağzınını kenarından kan akan soğuk bir ceset çıktı.

Delikanlı yıkıldı göz yaşlarını tutamadı.

"ELVEDA" demedim uyan!

Dediysede kız uyanmadı.

Bir ara kızın elindeki buruşmuş kağıt ilişti gözüne

Buğulanmış gözlerini silerek okudu.

Şunlar yazıyordu:

SEVMEK BİR ŞEY 

SEVİLMEK HER ŞEY

SEVMEK VE SEVİLMEK ÇOK ŞEY

SEVİLMEDEN SEVMEK EN ZOR ŞEY